توانمندسازی محلات غیررسمی شهر با رویکرد هم پیوندی مردم فضا

امروزه؛ ابعاد اجتماعی فضای شهری بیش از هر زمان مورد توجه برنامه ریزان قرار داشته و یافتن ارتباط بین کیفیت های فضایی و مفاهیم اجتماعی از اهمیت زیادی برخوردار بوده است. لذا آبشخور نظری پژوهش حاضر؛ مطلوبیت سنجی هم پیوندی مردم – فضا در سکونت گاه های غیر رسمی شهر زنجان با رویکرد توانمندسازی آن بوده است. با عنایت به گستره موضوعی و ابعاد مساله، هدف پژوهش کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی- تحلیلی و بر رویکرد آینده پژوهی استوار بوده است. نتایج نشان داد توجــه بــه محرکه اجتماعــی شــرط انکارناپذیــر همپیوندی مردم-فضا وتوانمندســازی محله هــای اســکان غیررســمی شهر زنجان از این طریق بوده اســت، لذا با توجه به وجود رابطة معنادار میان شاخص های اجتماعی همپیوندی ، بی توجهی به ظرفیت های اجتماعی بالفعل در تمهیدات برنامه ریزی و مداخله در این ناحیه، ارتقای کیفیت زندگی و  دستیابی به اهداف توسعة پایدار را با مشکلات جدی روبه رو خواهد کرد.